1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιµόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν θεῷ πατρὶ καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ· χάρις ὑµῖν καὶ εἰρήνη.
2 Εὐχαριστοῦµεν τῷ θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑµῶν, µνείαν ποιούµενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡµῶν, ἀδιαλείπτως 3 µνηµονεύοντες ὑµῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑποµονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔµπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡµῶν, 4 εἰδότες, ἀδελφοὶ ἠγαπηµένοι ὑπὸ [τοῦ] θεοῦ, τὴν ἐκλογὴν ὑµῶν, 5 ὅτι τὸ εὐαγγέλιον ἡµῶν οὐκ ἐγενήθη εἰς ὑµᾶς ἐν λόγῳ µόνον ἀλλὰ καὶ ἐν δυνάµει καὶ ἐν πνεύµατι ἁγίῳ καὶ [ἐν] πληροφορίᾳ πολλῇ, καθὼς οἴδατε οἷοι ἐγενήθηµεν [ἐν] ὑµῖν δι’ ὑµᾶς. 6 καὶ ὑµεῖς µιµηταὶ ἡµῶν ἐγενήθητε καὶ τοῦ κυρίου, δεξάµενοι τὸν λόγον ἐν θλίψει πολλῇ µετὰ χαρᾶς πνεύµατος ἁγίου, 7 ὥστε γενέσθαι ὑµᾶς τύπον πᾶσιν τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ. 8 ἀφ’ ὑµῶν γὰρ ἐξήχηται ὁ λόγος τοῦ κυρίου οὐ µόνον ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ [ἐν τῇ] Ἀχαΐᾳ, ἀλλ’ ἐν παντὶ τόπῳ ἡ πίστις ὑµῶν ἡ πρὸς τὸν θεὸν ἐξελήλυθεν, ὥστε µὴ χρείαν ἔχειν ἡµᾶς λαλεῖν τι· 9 αὐτοὶ γὰρ περὶ ἡµῶν ἀπαγγέλλουσιν ὁποίαν εἴσοδον ἔσχοµεν πρὸς ὑµᾶς, καὶ πῶς ἐπεστρέψατε πρὸς τὸν θεὸν ἀπὸ τῶν εἰδώλων δουλεύειν θεῷ ζῶντι καὶ ἀληθινῷ, 10 καὶ ἀναµένειν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐκ τῶν οὐρανῶν, ὃν ἤγειρεν ἐκ [τῶν] νεκρῶν, Ἰησοῦν τὸν ῥυόµενον ἡµᾶς ἐκ τῆς ὀργῆς τῆς ἐρχοµένης.
2 Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε, ἀδελφοί, τὴν εἴσοδον ἡµῶν τὴν πρὸς ὑµᾶς ὅτι οὐ κενὴ γέγονεν, 2 ἀλλὰ προπαθόντες καὶ ὑßρισθέντες καθὼς οἴδατε ἐν Φιλίπποις ἐπαρρησιασάµεθα ἐν τῷ θεῷ ἡµῶν λαλῆσαι πρὸς ὑµᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ ἐν πολλῷ ἀγῶνι. 3 ἡ γὰρ παράκλησις ἡµῶν οὐκ ἐκ πλάνης οὐδὲ ἐξ ἀκαθαρσίας οὐδὲ ἐν δόλῳ, 4 ἀλλὰ καθὼς δεδοκιµάσµεθα ὑπὸ τοῦ θεοῦ πιστευθῆναι τὸ εὐαγγέλιον οὕτως λαλοῦµεν, οὐχ ὡς ἀνθρώποις ἀρέσκοντες ἀλλὰ θεῷ τῷ δοκιµάζοντι τὰς καρδίας ἡµῶν. 5 οὔτε γάρ ποτε ἐν λόγῳ κολακείας ἐγενήθηµεν, καθὼς οἴδατε, οὔτε ἐν προφάσει πλεονεξίας, θεὸς µάρτυς, 6 οὔτε ζητοῦντες ἐξ ἀνθρώπων δόξαν, οὔτε ἀφ’ ὑµῶν οὔτε ἀπ’ ἄλλων, 7 δυνάµενοι ἐν ßάρει εἶναι ὡς Χριστοῦ ἀπόστολοι. ἀλλὰ ἐγενήθηµεν ἤπιοι ἐν µέσῳ ὑµῶν, ὡς ἐὰν τροφὸς θάλπῃ τὰ ἑαυτῆς τέκνα· 8 οὕτως ὁµειρόµενοι ὑµῶν εὐδοκοῦµεν µεταδοῦναι ὑµῖν οὐ µόνον τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ ἀλλὰ καὶ τὰς ἑαυτῶν ψυχάς, διότι ἀγαπητοὶ ἡµῖν ἐγενήθητε. 9 µνηµονεύετε γάρ, ἀδελφοί, τὸν κόπον ἡµῶν καὶ τὸν µόχθον· νυκτὸς καὶ ἡµέρας ἐργαζόµενοι πρὸς τὸ µὴ ἐπιßαρῆσαί τινα ὑµῶν ἐκηρύξαµεν εἰς ὑµᾶς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ. 10 ὑµεῖς µάρτυρες καὶ ὁ θεός, ὡς ὁσίως καὶ δικαίως καὶ ἀµέµπτως ὑµῖν τοῖς πιστεύουσιν ἐγενήθηµεν, 11 καθάπερ οἴδατε ὡς ἕνα ἕκαστον ὑµῶν ὡς πατὴρ τέκνα ἑαυτοῦ 12 παρακαλοῦντες ὑµᾶς καὶ παραµυθούµενοι καὶ µαρτυρόµενοι εἰς τὸ περιπατεῖν ὑµᾶς ἀξίως τοῦ θεοῦ τοῦ καλοῦντος ὑµᾶς εἰς τὴν ἑαυτοῦ ßασιλείαν καὶ δόξαν.
13 Καὶ διὰ τοῦτο καὶ ἡµεῖς εὐχαριστοῦµεν τῷ θεῷ ἀδιαλείπτως, ὅτι παραλαßόντες λόγον ἀκοῆς παρ’ ἡµῶν τοῦ θεοῦ ἐδέξασθε οὐ λόγον ἀνθρώπων ἀλλὰ καθώς ἐστιν ἀληθῶς λόγον θεοῦ, ὃς καὶ ἐνεργεῖται ἐν ὑµῖν τοῖς πιστεύουσιν. 14 ὑµεῖς γὰρ µιµηταὶ ἐγενήθητε, ἀδελφοί, τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ θεοῦ τῶν οὐσῶν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὅτι τὰ αὐτὰ ἐπάθετε καὶ ὑµεῖς ὑπὸ τῶν ἰδίων συµφυλετῶν καθὼς καὶ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων, 15 τῶν καὶ τὸν κύριον ἀποκτεινάντων Ἰησοῦν καὶ τοὺς προφήτας, καὶ ἡµᾶς ἐκδιωξάντων, καὶ θεῷ µὴ ἀρεσκόντων, καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐναντίων, 16 κωλυόντων ἡµᾶς τοῖς ἔθνεσιν λαλῆσαι ἵνα σωθῶσιν, εἰς τὸ ἀναπληρῶσαι αὐτῶν τὰς ἁµαρτίας πάντοτε. ἔφθασεν δὲ ἐπ’ αὐτοὺς ἡ ὀργὴ εἰς τέλος.
17 Ἡµεῖς δέ, ἀδελφοί, ἀπορφανισθέντες ἀφ’ ὑµῶν πρὸς καιρὸν ὥρας, προσώπῳ οὐ καρδίᾳ, περισσοτέρως ἐσπουδάσαµεν τὸ πρόσωπον ὑµῶν ἰδεῖν ἐν πολλῇ ἐπιθυµίᾳ. 18 διότι ἠθελήσαµεν ἐλθεῖν πρὸς ὑµᾶς, ἐγὼ µὲν Παῦλος καὶ ἅπαξ καὶ δίς, καὶ ἐνέκοψεν ἡµᾶς ὁ Σατανᾶς. 19 τίς γὰρ ἡµῶν ἐλπὶς ἢ χαρὰ ἢ στέφανος καυχήσεως – ἢ οὐχὶ καὶ ὑµεῖς – ἔµπροσθεν τοῦ κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ ἐν τῇ αὐτοῦ παρουσίᾳ; 20 ὑµεῖς γάρ ἐστε ἡ δόξα ἡµῶν καὶ ἡ χαρά.
3 Διὸ µηκέτι στέγοντες εὐδοκήσαµεν καταλειφθῆναι ἐν Ἀθήναις µόνοι, 2 καὶ ἐπέµψαµεν Τιµόθεον, τὸν ἀδελφὸν ἡµῶν καὶ συνεργὸν τοῦ θεοῦ ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ στηρίξαι ὑµᾶς καὶ παρακαλέσαι ὑπὲρ τῆς πίστεως ὑµῶν 3 τὸ µηδένα σαίνεσθαι ἐν ταῖς θλίψεσιν ταύταις. αὐτοὶ γὰρ οἴδατε ὅτι εἰς τοῦτο κείµεθα· 4 καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑµᾶς ἦµεν, προελέγοµεν ὑµῖν ὅτι µέλλοµεν θλίßεσθαι, καθὼς καὶ ἐγένετο καὶ οἴδατε. 5 διὰ τοῦτο κἀγὼ µηκέτι στέγων ἔπεµψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν πίστιν ὑµῶν, µή πως ἐπείρασεν ὑµᾶς ὁ πειράζων καὶ εἰς κενὸν γένηται ὁ κόπος ἡµῶν.
6 Ἄρτι δὲ ἐλθόντος Τιµοθέου πρὸς ἡµᾶς ἀφ’ ὑµῶν καὶ εὐαγγελισαµένου ἡµῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην ὑµῶν, καὶ ὅτι ἔχετε µνείαν ἡµῶν ἀγαθὴν πάντοτε, ἐπιποθοῦντες ἡµᾶς ἰδεῖν καθάπερ καὶ ἡµεῖς ὑµᾶς, 7 διὰ τοῦτο παρεκλήθηµεν, ἀδελφοί, ἐφ’ ὑµῖν ἐπὶ πάσῃ τῇ ἀνάγκῃ καὶ θλίψει ἡµῶν διὰ τῆς ὑµῶν πίστεως, 8 ὅτι νῦν ζῶµεν ἐὰν ὑµεῖς στήκετε ἐν κυρίῳ. 9 τίνα γὰρ εὐχαριστίαν δυνάµεθα τῷ θεῷ ἀνταποδοῦναι περὶ ὑµῶν ἐπὶ πάσῃ τῇ χαρᾷ ᾗ χαίροµεν δι’ ὑµᾶς ἔµπροσθεν τοῦ θεοῦ ἡµῶν, 10 νυκτὸς καὶ ἡµέρας ὑπερεκπερισσοῦ δεόµενοι εἰς τὸ ἰδεῖν ὑµῶν τὸ πρόσωπον καὶ καταρτίσαι τὰ ὑστερήµατα τῆς πίστεως ὑµῶν;
11 Αὐτὸς δὲ ὁ θεὸς καὶ πατὴρ ἡµῶν καὶ ὁ κύριος ἡµῶν Ἰησοῦς κατευθύναι τὴν ὁδὸν ἡµῶν πρὸς ὑµᾶς· 12 ὑµᾶς δὲ ὁ κύριος πλεονάσαι καὶ περισσεύσαι τῇ ἀγάπῃ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας, καθάπερ καὶ ἡµεῖς εἰς ὑµᾶς, 13 εἰς τὸ στηρίξαι ὑµῶν τὰς καρδίας ἀµέµπτους ἐν ἁγιωσύνῃ ἔµπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡµῶν ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ µετὰ πάντων τῶν ἁγίων αὐτοῦ.
4 Λοιπὸν οὖν, ἀδελφοί, ἐρωτῶµεν ὑµᾶς καὶ παρακαλοῦµεν ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ, ἵνα καθὼς παρελάßετε παρ’ ἡµῶν τὸ πῶς δεῖ ὑµᾶς περιπατεῖν καὶ ἀρέσκειν θεῷ, καθὼς καὶ περιπατεῖτε, ἵνα περισσεύητε µᾶλλον. 2 οἴδατε γὰρ τίνας παραγγελίας ἐδώκαµεν ὑµῖν διὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ. 3 τοῦτο γάρ ἐστιν θέληµα τοῦ θεοῦ, ὁ ἁγιασµὸς ὑµῶν, ἀπέχεσθαι ὑµᾶς ἀπὸ τῆς πορνείας, 4 εἰδέναι ἕκαστον ὑµῶν τὸ ἑαυτοῦ σκεῦος κτᾶσθαι ἐν ἁγιασµῷ καὶ τιµῇ, 5 µὴ ἐν πάθει ἐπιθυµίας καθάπερ καὶ τὰ ἔθνη τὰ µὴ εἰδότα τὸν θεόν, 6 τὸ µὴ ὑπερßαίνειν καὶ πλεονεκτεῖν ἐν τῷ πράγµατι τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, διότι ἔκδικος κύριος περὶ πάντων τούτων, καθὼς καὶ προείπαµεν ὑµῖν καὶ διεµαρτυράµεθα. 7 οὐ γὰρ ἐκάλεσεν ἡµᾶς ὁ θεὸς ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳ ἀλλ’ ἐν ἁγιασµῷ. 8 τοιγαροῦν ὁ ἀθετῶν οὐκ ἄνθρωπον ἀθετεῖ ἀλλὰ τὸν θεὸν τὸν [καὶ] διδόντα τὸ πνεῦµα αὐτοῦ τὸ ἅγιον εἰς ὑµᾶς.
9 Περὶ δὲ τῆς φιλαδελφίας οὐ χρείαν ἔχετε γράφειν ὑµῖν, αὐτοὶ γὰρ ὑµεῖς θεοδίδακτοί ἐστε εἰς τὸ ἀγαπᾶν ἀλλήλους· 10 καὶ γὰρ ποιεῖτε αὐτὸ εἰς πάντας τοὺς ἀδελφοὺς [τοὺς] ἐν ὅλῃ τῇ Μακεδονίᾳ. παρακαλοῦµεν δὲ ὑµᾶς, ἀδελφοί, περισσεύειν µᾶλλον, 11 καὶ φιλοτιµεῖσθαι ἡσυχάζειν καὶ πράσσειν τὰ ἴδια καὶ ἐργάζεσθαι ταῖς χερσὶν ὑµῶν, καθὼς ὑµῖν παρηγγείλαµεν, 12 ἵνα περιπατῆτε εὐσχηµόνως πρὸς τοὺς ἔξω καὶ µηδενὸς χρείαν ἔχητε.
13 Οὐ θέλοµεν δὲ ὑµᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν κοιµωµένων, ἵνα µὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ µὴ ἔχοντες ἐλπίδα. 14 εἰ γὰρ πιστεύοµεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανεν καὶ ἀνέστη, οὕτως καὶ ὁ θεὸς τοὺς κοιµηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ.
15 Τοῦτο γὰρ ὑµῖν λέγοµεν ἐν λόγῳ κυρίου, ὅτι ἡµεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόµενοι εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ κυρίου οὐ µὴ φθάσωµεν τοὺς κοιµηθέντας· 16 ὅτι αὐτὸς ὁ κύριος ἐν κελεύσµατι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι θεοῦ, καταßήσεται ἀπ’ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον, 17 ἔπειτα ἡµεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόµενοι ἅµα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόµεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ κυρίου εἰς ἀέρα· καὶ οὕτως πάντοτε σὺν κυρίῳ ἐσόµεθα. 18 Ὥστε παρακαλεῖτε ἀλλήλους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις.
5 Περὶ δὲ τῶν χρόνων καὶ τῶν καιρῶν, ἀδελφοί, οὐ χρείαν ἔχετε ὑµῖν γράφεσθαι, 2 αὐτοὶ γὰρ ἀκριßῶς οἴδατε ὅτι ἡµέρα κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτὶ οὕτως ἔρχεται. 3 ὅταν λέγωσιν, Εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος ὥσπερ ἡ ὠδὶν τῇ ἐν γαστρὶ ἐχούσῃ, καὶ οὐ µὴ ἐκφύγωσιν. 4 ὑµεῖς δέ, ἀδελφοί, οὐκ ἐστὲ ἐν σκότει, ἵνα ἡ ἡµέρα ὑµᾶς ὡς κλέπτης καταλάßῃ, 5 πάντες γὰρ ὑµεῖς υἱοὶ φωτός ἐστε καὶ υἱοὶ ἡµέρας. οὐκ ἐσµὲν νυκτὸς οὐδὲ σκότους· 6 ἄρα οὖν µὴ καθεύδωµεν ὡς οἱ λοιποί, ἀλλὰ γρηγορῶµεν καὶ νήφωµεν. 7 οἱ γὰρ καθεύδοντες νυκτὸς καθεύδουσιν, καὶ οἱ µεθυσκόµενοι νυκτὸς µεθύουσιν· 8 ἡµεῖς δὲ ἡµέρας ὄντες νήφωµεν, ἐνδυσάµενοι θώρακα πίστεως καὶ ἀγάπης καὶ περικεφαλαίαν ἐλπίδα σωτηρίας· 9 ὅτι οὐκ ἔθετο ἡµᾶς ὁ θεὸς εἰς ὀργὴν ἀλλὰ εἰς περιποίησιν σωτηρίας διὰ τοῦ κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, 10 τοῦ ἀποθανόντος ὑπὲρ ἡµῶν ἵνα εἴτε γρηγορῶµεν εἴτε καθεύδωµεν ἅµα σὺν αὐτῷ ζήσωµεν. 11 Διὸ παρακαλεῖτε ἀλλήλους καὶ οἰκοδοµεῖτε εἷς τὸν ἕνα, καθὼς καὶ ποιεῖτε.
12 Ἐρωτῶµεν δὲ ὑµᾶς, ἀδελφοί, εἰδέναι τοὺς κοπιῶντας ἐν ὑµῖν καὶ προϊσταµένους ὑµῶν ἐν κυρίῳ καὶ νουθετοῦντας ὑµᾶς, 13 καὶ ἡγεῖσθαι αὐτοὺς ὑπερεκπερισσοῦ ἐν ἀγάπῃ διὰ τὸ ἔργον αὐτῶν. εἰρηνεύετε ἐν ἑαυτοῖς. 14 παρακαλοῦµεν δὲ ὑµᾶς, ἀδελφοί, νουθετεῖτε τοὺς ἀτάκτους, παραµυθεῖσθε τοὺς ὀλιγοψύχους, ἀντέχεσθε τῶν ἀσθενῶν, µακροθυµεῖτε πρὸς πάντας. 15 ὁρᾶτε µή τις κακὸν ἀντὶ κακοῦ τινι ἀποδῷ, ἀλλὰ πάντοτε τὸ ἀγαθὸν διώκετε εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας.
16 Πάντοτε χαίρετε, 17 ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, 18 ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γὰρ θέληµα θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑµᾶς. 19 τὸ πνεῦµα µὴ σßέννυτε, 20 προφητείας µὴ ἐξουθενεῖτε· 21 πάντα δὲ δοκιµάζετε, τὸ καλὸν κατέχετε, 22 ἀπὸ παντὸς εἴδους πονηροῦ ἀπέχεσθε.
23 Αὐτὸς δὲ ὁ θεὸς τῆς εἰρήνης ἁγιάσαι ὑµᾶς ὁλοτελεῖς, καὶ ὁλόκληρον ὑµῶν τὸ πνεῦµα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶµα ἀµέµπτως ἐν τῇ παρουσίᾳ τοῦ κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τηρηθείη. 24 πιστὸς ὁ καλῶν ὑµᾶς, ὃς καὶ ποιήσει.
25 Ἀδελφοί, προσεύχεσθε [καὶ] περὶ ἡµῶν.
26 Ἀσπάσασθε τοὺς ἀδελφοὺς πάντας ἐν φιλήµατι ἁγίῳ. 27 Ἐνορκίζω ὑµᾶς τὸν κύριον ἀναγνωσθῆναι τὴν ἐπιστολὴν πᾶσιν τοῖς ἀδελφοῖς.
28 Ἡ χάρις τοῦ κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ µεθ’ ὑµῶν.