1 Παῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήµατος θεοῦ κατ’ ἐπαγγελίαν ζωῆς τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ 2 Τιµοθέῳ ἀγαπητῷ τέκνῳ· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου ἡµῶν.
3 Χάριν ἔχω τῷ θεῷ, ᾧ λατρεύω ἀπὸ προγόνων ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, ὡς ἀδιάλειπτον ἔχω τὴν περὶ σοῦ µνείαν ἐν ταῖς δεήσεσίν µου νυκτὸς καὶ ἡµέρας, 4 ἐπιποθῶν σε ἰδεῖν, µεµνηµένος σου τῶν δακρύων, ἵνα χαρᾶς πληρωθῶ, 5 ὑπόµνησιν λαßὼν τῆς ἐν σοὶ ἀνυποκρίτου πίστεως, ἥτις ἐνῴκησεν πρῶτον ἐν τῇ µάµµῃ σου Λωΐδι καὶ τῇ µητρί σου Εὐνίκῃ, πέπεισµαι δὲ ὅτι καὶ ἐν σοί. 6 δι’ ἣν αἰτίαν ἀναµιµνῄσκω σε ἀναζωπυρεῖν τὸ χάρισµα τοῦ θεοῦ, ὅ ἐστιν ἐν σοὶ διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν µου· 7 οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡµῖν ὁ θεὸς πνεῦµα δειλίας, ἀλλὰ δυνάµεως καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισµοῦ. 8 µὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ µαρτύριον τοῦ κυρίου ἡµῶν µηδὲ ἐµὲ τὸν δέσµιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναµιν θεοῦ, 9 τοῦ σώσαντος ἡµᾶς καὶ καλέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κατὰ τὰ ἔργα ἡµῶν ἀλλὰ κατὰ ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν, τὴν δοθεῖσαν ἡµῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ πρὸ χρόνων αἰωνίων, 10 φανερωθεῖσαν δὲ νῦν διὰ τῆς ἐπιφανείας τοῦ σωτῆρος ἡµῶν Χριστοῦ Ἰησοῦ, καταργήσαντος µὲν τὸν θάνατον φωτίσαντος δὲ ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίου, 11 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κῆρυξ καὶ ἀπόστολος καὶ διδάσκαλος. 12 δι’ ἣν αἰτίαν καὶ ταῦτα πάσχω, ἀλλ’ οὐκ ἐπαισχύνοµαι, οἶδα γὰρ ᾧ πεπίστευκα, καὶ πέπεισµαι ὅτι δυνατός ἐστιν τὴν παραθήκην µου φυλάξαι εἰς ἐκείνην τὴν ἡµέραν. 13 ὑποτύπωσιν ἔχε ὑγιαινόντων λόγων ὧν παρ’ ἐµοῦ ἤκουσας ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· 14 τὴν καλὴν παραθήκην φύλαξον διὰ πνεύµατος ἁγίου τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ἡµῖν.
15 Οἶδας τοῦτο, ὅτι ἀπεστράφησάν µε πάντες οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ, ὧν ἐστιν Φύγελος καὶ Ἑρµογένης. 16 δῴη ἔλεος ὁ κύριος τῷ Ὀνησιφόρου οἴκῳ, ὅτι πολλάκις µε ἀνέψυξεν καὶ τὴν ἅλυσίν µου οὐκ ἐπαισχύνθη, 17 ἀλλὰ γενόµενος ἐν Ῥώµῃ σπουδαίως ἐζήτησέν µε καὶ εὗρεν 18 – δῴη αὐτῷ ὁ κύριος εὑρεῖν ἔλεος παρὰ κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡµέρᾳ – καὶ ὅσα ἐν Ἐφέσῳ διηκόνησεν, ßέλτιον σὺ γινώσκεις.
2 Σὺ οὖν, τέκνον µου, ἐνδυναµοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 2 καὶ ἃ ἤκουσας παρ’ ἐµοῦ διὰ πολλῶν µαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι. 3 συγκακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Χριστοῦ Ἰησοῦ. 4 οὐδεὶς στρατευόµενος ἐµπλέκεται ταῖς τοῦ ßίου πραγµατείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ· 5 ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται ἐὰν µὴ νοµίµως ἀθλήσῃ. 6 τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν µεταλαµßάνειν. 7 νόει ὃ λέγω· δώσει γάρ σοι ὁ κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσιν.
8 Μνηµόνευε Ἰησοῦν Χριστὸν ἐγηγερµένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρµατος Δαυίδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν µου· 9 ἐν ᾧ κακοπαθῶ µέχρι δεσµῶν ὡς κακοῦργος, ἀλλὰ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ οὐ δέδεται. 10 διὰ τοῦτο πάντα ὑποµένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσιν τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ µετὰ δόξης αἰωνίου. 11 πιστὸς ὁ λόγος·
εἰ γὰρ συναπεθάνοµεν, καὶ συζήσοµεν·
12 εἰ ὑποµένοµεν, καὶ συµßασιλεύσοµεν·
εἰ ἀρνησόµεθα, κἀκεῖνος ἀρνήσεται ἡµᾶς·
13 εἰ ἀπιστοῦµεν, ἐκεῖνος πιστὸς µένει,
ἀρνήσασθαι γὰρ ἑαυτὸν οὐ δύναται.
14 Ταῦτα ὑποµίµνῃσκε, διαµαρτυρόµενος ἐνώπιον τοῦ θεοῦ µὴ λογοµαχεῖν, ἐπ’ οὐδὲν χρήσιµον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων. 15 σπούδασον σεαυτὸν δόκιµον παραστῆσαι τῷ θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτοµοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. 16 τὰς δὲ ßεßήλους κενοφωνίας περιΐστασο· ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσιν ἀσεßείας, 17 καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νοµὴν ἕξει· ὧν ἐστιν Ὑµέναιος καὶ Φίλητος, 18 οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες [τὴν] ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσιν τήν τινων πίστιν. 19 ὁ µέντοι στερεὸς θεµέλιος τοῦ θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην· Ἔγνω κύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ, καί, Ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίας πᾶς ὁ ὀνοµάζων τὸ ὄνοµα κυρίου. 20 Ἐν µεγάλῃ δὲ οἰκίᾳ οὐκ ἔστιν µόνον σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα, καὶ ἃ µὲν εἰς τιµὴν ἃ δὲ εἰς ἀτιµίαν· 21 ἐὰν οὖν τις ἐκκαθάρῃ ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων, ἔσται σκεῦος εἰς τιµήν, ἡγιασµένον, εὔχρηστον τῷ δεσπότῃ, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιµασµένον. 22 τὰς δὲ νεωτερικὰς ἐπιθυµίας φεῦγε, δίωκε δὲ δικαιοσύνην, πίστιν, ἀγάπην, εἰρήνην µετὰ τῶν ἐπικαλουµένων τὸν κύριον ἐκ καθαρᾶς καρδίας. 23 τὰς δὲ µωρὰς καὶ ἀπαιδεύτους ζητήσεις παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι γεννῶσιν µάχας· 24 δοῦλον δὲ κυρίου οὐ δεῖ µάχεσθαι, ἀλλὰ ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας, διδακτικόν, ἀνεξίκακον, 25 ἐν πραΰτητι παιδεύοντα τοὺς ἀντιδιατιθεµένους, µήποτε δώῃ αὐτοῖς ὁ θεὸς µετάνοιαν εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας, 26 καὶ ἀνανήψωσιν ἐκ τῆς τοῦ διαßόλου παγίδος, ἐζωγρηµένοι ὑπ’ αὐτοῦ εἰς τὸ ἐκείνου θέληµα.
3 Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡµέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· 2 ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, ßλάσφηµοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, 3 ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάßολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήµεροι, ἀφιλάγαθοι, 4 προδόται, προπετεῖς, τετυφωµένοι, φιλήδονοι µᾶλλον ἢ φιλόθεοι, 5 ἔχοντες µόρφωσιν εὐσεßείας τὴν δὲ δύναµιν αὐτῆς ἠρνηµένοι· καὶ τούτους ἀποτρέπου. 6 ἐκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ ἐνδύνοντες εἰς τὰς οἰκίας καὶ αἰχµαλωτίζοντες γυναικάρια σεσωρευµένα ἁµαρτίαις, ἀγόµενα ἐπιθυµίαις ποικίλαις, 7 πάντοτε µανθάνοντα καὶ µηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάµενα. 8 ὃν τρόπον δὲ Ἰάννης καὶ Ἰαµßρῆς ἀντέστησαν Μωϋσεῖ, οὕτως καὶ οὗτοι ἀνθίστανται τῇ ἀληθείᾳ, ἄνθρωποι κατεφθαρµένοι τὸν νοῦν, ἀδόκιµοι περὶ τὴν πίστιν· 9 ἀλλ’ οὐ προκόψουσιν ἐπὶ πλεῖον, ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔκδηλος ἔσται πᾶσιν, ὡς καὶ ἡ ἐκείνων ἐγένετο.
10 Σὺ δὲ παρηκολούθησάς µου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ µακροθυµίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑποµονῇ, 11 τοῖς διωγµοῖς, τοῖς παθήµασιν, οἷά µοι ἐγένετο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους διωγµοὺς ὑπήνεγκα· καὶ ἐκ πάντων µε ἐρρύσατο ὁ κύριος. 12 καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες ζῆν εὐσεßῶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται· 13 πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώµενοι. 14 σὺ δὲ µένε ἐν οἷς ἔµαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνων ἔµαθες, 15 καὶ ὅτι ἀπὸ ßρέφους [τὰ] ἱερὰ γράµµατα οἶδας, τὰ δυνάµενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 16 πᾶσα γραφὴ θεόπνευστος καὶ ὠφέλιµος πρὸς διδασκαλίαν, πρὸς ἐλεγµόν, πρὸς ἐπανόρθωσιν, πρὸς παιδείαν τὴν ἐν δικαιοσύνῃ, 17 ἵνα ἄρτιος ᾖ ὁ τοῦ θεοῦ ἄνθρωπος, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἐξηρτισµένος.
4 Διαµαρτύροµαι ἐνώπιον τοῦ θεοῦ καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ, τοῦ µέλλοντος κρίνειν ζῶντας καὶ νεκρούς, καὶ τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ καὶ τὴν ßασιλείαν αὐτοῦ· 2 κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξον, ἐπιτίµησον, παρακάλεσον, ἐν πάσῃ µακροθυµίᾳ καὶ διδαχῇ. 3 ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἰδίας ἐπιθυµίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσιν διδασκάλους κνηθόµενοι τὴν ἀκοήν, 4 καὶ ἀπὸ µὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς µύθους ἐκτραπήσονται. 5 σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσιν, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον.
6 Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδοµαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἀναλύσεώς µου ἐφέστηκεν. 7 τὸν καλὸν ἀγῶνα ἠγώνισµαι, τὸν δρόµον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· 8 λοιπὸν ἀπόκειταί µοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει µοι ὁ κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡµέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ µόνον δὲ ἐµοὶ ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.
9 Σπούδασον ἐλθεῖν πρός µε ταχέως· 10 Δηµᾶς γάρ µε ἐγκατέλιπεν ἀγαπήσας τὸν νῦν αἰῶνα, καὶ ἐπορεύθη εἰς Θεσσαλονίκην, Κρήσκης εἰς Γαλατίαν, Τίτος εἰς Δαλµατίαν· 11 Λουκᾶς ἐστιν µόνος µετ’ ἐµοῦ. Μᾶρκον ἀναλαßὼν ἄγε µετὰ σεαυτοῦ, ἔστιν γάρ µοι εὔχρηστος εἰς διακονίαν. 12 Τυχικὸν δὲ ἀπέστειλα εἰς Ἔφεσον. 13 τὸν φαιλόνην ὃν ἀπέλιπον ἐν Τρῳάδι παρὰ Κάρπῳ ἐρχόµενος φέρε, καὶ τὰ ßιßλία, µάλιστα τὰς µεµßράνας. 14 Ἀλέξανδρος ὁ χαλκεὺς πολλά µοι κακὰ ἐνεδείξατο· ἀποδώσει αὐτῷ ὁ κύριος κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ· 15 ὃν καὶ σὺ φυλάσσου, λίαν γὰρ ἀντέστη τοῖς ἡµετέροις λόγοις.
16 Ἐν τῇ πρώτῃ µου ἀπολογίᾳ οὐδείς µοι παρεγένετο, ἀλλὰ πάντες µε ἐγκατέλιπον· µὴ αὐτοῖς λογισθείη· 17 ὁ δὲ κύριός µοι παρέστη καὶ ἐνεδυνάµωσέν µε, ἵνα δι’ ἐµοῦ τὸ κήρυγµα πληροφορηθῇ καὶ ἀκούσωσιν πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἐρρύσθην ἐκ στόµατος λέοντος. 18 ῥύσεταί µε ὁ κύριος ἀπὸ παντὸς ἔργου πονηροῦ καὶ σώσει εἰς τὴν ßασιλείαν αὐτοῦ τὴν ἐπουράνιον, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀµήν.
19 Ἄσπασαι Πρίσκαν καὶ Ἀκύλαν καὶ τὸν Ὀνησιφόρου οἶκον. 20 Ἔραστος ἔµεινεν ἐν Κορίνθῳ, Τρόφιµον δὲ ἀπέλιπον ἐν Μιλήτῳ ἀσθενοῦντα. 21 Σπούδασον πρὸ χειµῶνος ἐλθεῖν. Ἀσπάζεταί σε Εὔßουλος καὶ Πούδης καὶ Λίνος καὶ Κλαυδία καὶ οἱ ἀδελφοὶ πάντες. 22 Ὁ κύριος µετὰ τοῦ πνεύµατός σου. ἡ χάρις µεθ’ ὑµῶν.